ՀԱՅՈՑ ՎԻՇՏԸ
Հայոց վիշտը`
Անհուն մի ծով,
Խավար մի ծով ահագին,
Էն սև ծովում տառապելով,
Լող է տալիս իմ հոգին:
Մերթ զայրացկոտ ծառս է լինում
Մինչև երկինք կապուտակ,
Ու մերթ հոգնած սուզվում, իջնում
Դեպի խորքերն անհատակ։
Ոչ հատակն է գտնում անվերջ
Ու ոչ հասնում երկնքին…
Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ
Տառապում է իմ հոգին
1.Փորձի՜ր բանաստեղծությունը սովորել բերանացի։
2.Ներկայացրու բանաստեղծության բովանադակությունը։
Հայոց վիշտի մասին։ գենոցիդի մասին։
3.Դուրս գրիր փոխաբերական իմաստները։
Խավար մի ծով ահագին,
Լող է տալիս իմ հոգին,
Մերթ զայրացկոտ ծառս
Ոչ հատակն է գտնում անվերջ
Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ
Տառապում է իմ հոգին
Գործնական հայոց լեզու։
. Բառերը բաժանի՛ր երկու խմբի:
Խումբ 1-Իրիկուն, երեկո, իրիկնաժամ, մթնշաղ, իրիկնամուտ, առավոտ
Խումբ 2 — լուսաբաց, արշալույս, լուսադեմ, լուսածագ, արևածագ, վերջալույս
. Նշված բառերից երեքում «ուկ» մասնիկը փոքրացնող-փաղաքշական իմաստ չի արտահայտում: Նշի՛ր այդ բառերը:
Գառնուկ, մտրուկ, մարդուկ, ճնճղուկ, հորինուկ, մանչուկ, մժղուկ, շիկամուկ:
. Բառաշարքերում ընդգծիր 5 ածական:
1.Անգղ, ցածր, վատ, ավարտ ծանր, ավազան, մանուշակագույն, գրտնակ, գոտի, ագահ:
2.Առասպել, կաղ, ամայի, գորգ, ամբոխ, աշխույժ, անիվ, մեծագույն, աղմկոտ, գետին: